20
كريد
كانت شفتا أوديسا ناعمتين للغاية. كل شيء فيها كان رقيقًا. لم أرغب في إيذائها، ليست غزالتي. لم يكن وحشي يستطيع تحمل ذلك. أبقيت يدي بعيدتين عن الإمساك بها بقسوة، لكن حركاتها، الطريقة التي كانت تلامس بها عنقي وتنسج أصابعها في شعري، جعلتني أرغب في المزيد. المزيد بكثير.
منحتني أوديسا الهدية العظمى ...
Logg inn og fortsett å lese
Fortsett å lese i app
Oppdag uendelige historier på ett sted
Reis inn i reklamefri litterær lykke
Rømme til ditt personlige lesetilflukt
Uovertruffen leseglede venter på deg

Kapitler
1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5
6. 6
7. 7
8. 8

9. 9

10. 10

11. 11

12. 12

13. 13

14. 14

15. 15

16. 16

17. 17

18. 18

19. 19

20. 20

21. 21

22. 22

23. 23

24. 24

25. 25

26. 26

27. 27

28. 28

29. 29

30. 30

31. 31

32. 32

33. 33

34. 34

35. 35

36. 36

37. 37

38. 38

39. 39

40. 40

41. 41

42. 42

43. 43

44. 44

45. 45

46. 46

47. 47

48. 48

49. 49

50. 50

51. 51

52. 52

53. 53

54. 54

55. 55

56. 56

57. 57

58. 58

59. 59

60. 60

61. 61

62. 62

63. 63

64. 64

65. 65

66. 66

67. 67

68. 68

69. 69

70. 70

71. 71

72. 72

73. 73

74. 74

75. 75

76. 76

77. 77


Zoom ut

Zoom inn